KAPUSTA PEKIŃSKA

 

Kapustę pekińską łatwo pomylić ze zbliżoną do niej odmianą kapusty

chińskiej. Aby uniknąć takich pomyłek, zapamiętajmy, że kapusta

chińska jest rośliną bezgłówkową o luźno rozstawionych

liściach, kapusto pekińska natomiast ma wyraźniej uformowane

główki, bardziej podobne do główek sałaty rzymskiej niż do kapusty.

Żółto lub ciemnozielone liście, osadzone na szerokich ogonkach,

mają kształt łopatkowaty lub owalny. Wewnętrzne liście są

o wiele jaśniejsze – kremowe, a często niemal zupełnie białe. W zależności

od odmiany kapusty, powierzchnia liśia jest mniej lub bardziej

pomarszczona.

 

Uprawa. Kapusta pekińska zaaklimatyzowała się w na:szym kraju

i dobrze nawet znosi krótkie okresy przymrozków do -4° C. Najlepiej

jednak rośnie w temperaturze 13-16°C. Najodpowiedniejsza do jej

uprawy jest gleba zasobna w związki organiczne i długo utrzymująca

wilgoć. Na działce lub w ogródku sadzimy kapustę w tych

miejscach, gdzie dobrze udają się ogórki i kalafiory. Miejsca te powinny

być osłonięte przed silnymi wiatrami.

 

Kapusta pekińska wykazuje tendencje do wypuszczania pędów

nasiennych jeszcze przed osiągnięciem dojrzałości. Ponieważ

zjawisko to jest związane z długością dnia, wysiew gruntowy powinien

się odbywać w trzeciej dekadzie lipca, najpóźniej zaś na początku sierpnia,

gdy dni są już krótsze. '

 

Roślina ta źle znosi przesadzanie, dlatego najlepiej wysiewać jq

wprost do gruntu, zużywając 3-4 g nasion na ar. Zacznie ona

wschodzić już po trzech dniach. Zbiór kapusty pekińskiej -: w miarę

wyksztakenia się jej główek – następuje od października do grudnia.

 

 

Na surówkę można wycinać nie sformowane jeszcze główki lub

rozety liści, które mają większą wartość odżywczą.

 

Wartości odżywcze. Kapusta pekińska jest bogata w cenne składniki,

jak białko (zawiera go dwukrotnie więcej niż biała kapusta),

cukry, tłuszcze i sole mineralne. Nade wszystko jednak obfituje

w witaminę C i karoten.

Uprawa tej rośliny ma ogromne znaczenie praktyczne dzięki temu,

że jest ona dostępna do spożycia w stanie surowym właśnie w tych

miesiącach, w których odczuwa się największy brak świeżych warzyw.